به نقل از «همشهری آنلاین»

تنها انسان زنده بدون قلب دنیا ؛ مردی که قلب نداشت

تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۰۴۹۱۹

به گزارش همشهری آنلاین، کرگ ناامید نشد و به تلاشش برای زندگی ادامه داد؛ تا جایی که حالا به عنوان تنها انسان زنده‌ای که بدون قلب زندگی می‌کند شناخته می‌شود.

این مرد مدتی پیش به بیماری «آمیلویدوسیس» مبتلا شد؛ نوعی بیماری که در آن بدن فرد شروع به ساختن پروتئین‌های غیرطبیعی می‌کند؛ پروتئین‌های غیرطبیعی تولید شده در بدن کرگ باعث لخته شدن خون در قلب او شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر روز که می‌گذشت قلب کرگ بیشتر از کار می‌افتاد و حتی دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب هم جوابگو نبود و نمی‌توانست زندگی او را نجات دهد.

نه تنها خانواده کرگ دیگر امیدی به زنده ماندن او نداشتند بلکه کم‌کم خود او هم داشت باور می‌کرد که به زودی باید از خانواده و دوستانش خداحافظی کند. اما اتفاق عجیبی برای او افتاد. دو پزشک از انستیتوی قلب تگزاس وقتی از شرایط کرگ خبردار شدند، به او پیشنهاد بسیار شگفت‌انگیزی دادند تا شاید این مرد بتواند زنده بماند. پیشنهاد دکتر بیلی کوهن و دکتر باد فریزر راه‌حل بسیار جدیدی بود که اگر کرگ آن را قبول می‌کرد و همه چیز با موفقیت انجام می‌شد انقلاب بزرگی در دنیای پزشکی رخ می‌داد.

این دو پزشک به خانواده کرگ پیشنهاد دادند که با خارج کردن قلبش، وسیله‌ای در بدن او کار بگذارند که باعث شود خون در بدن کرگ البته بدون هیچ‌گونه ضربانی جریان داشته باشد و به این ترتیب بود که کرگ لوئیس زنده ماند. این اتفاق آن‌قدر در دنیای پزشکی مهم بود که «جرمی زاگار» مستندساز معروفی که در سال ۲۰۱۰ کاندیدای دریافت دو جایزه «امی» شد فیلمی از دنیای شگفت‌انگیز نخستین انسان بدون قلب با تمام جزئیات آن ساخته است.

آزمایش‌های اولیه

دکتر کوهن و فریزر سال‌ها بود که روی پروژه «گردش دائمی» مشغول به کار بودند. آنها وسیله اختراعی خود را تقریبا روی ۵۰ گوساله امتحان کرده بودند. هربار که این دو پزشک این وسیله را جایگزین قلب گوساله‌ها می‌کردند، حیوان روز بعد از عمل جراحی از جایش بلند می‌شد و مثل اینکه یک قلب طبیعی در بدنش باشد به فعالیت‌های همیشگی‌اش مثل خوردن، خوابیدن و حرکت کردن و دویدن می‌پرداخت اما با یک تفاوت بزرگ و آن اینکه قلبی در بدن گوساله‌ها نبود که خون را در بدن جاری کند.  

وقتی آزمایشات اولیه این دو پزشک نتیجه موفقیت‌آمیزی داشت سیل خبرنگاران به سوی آنها سرازیر شدند. دکتر کوهن در گفت‌وگوهایی که داشت گفت: «اگر گوشی طبی را روی سینه گوساله آزمایش شده بگذارید هیچ صدای ضربان قلبی را نمی‌شنوید و اگر نوار قلبی از این حیوانات بگیرید فقط یک خط ممتد خواهید دید. با این حال آنها زنده هستند و خون در رگ‌هایشان جریان دارد.»

اولین انسان بدون قلب

بیماری کرگ لوئیس روز به روز حادتر می‌شد و پزشکان ناراحت از اینکه هیچ کاری از دستشان برای بیمار برنمی‌آید نگران حال کرگ بودند. به گفته آنها کرگ فقط مدت کوتاهی تا مرگ فاصله داشت. خانواده‌اش پیشنهاد دکتر کوهن و فریزر را شنیده بودند و می‌بایست هر چه زودتر تصمیم می‌گرفتند تا اینکه بالاخره همسرش این پیشنهاد را پذیرفت و در ماه مارس ۲۰۱۱ اجازه بیرون آوردن قلب همسرش و جایگزین کردن دستگاه موردنظر را به دو پزشک انستیتوی قلب تگزاس داد.

چگونگی کارکرد وسیله جایگزین قلب

وسیله‌ای که به جای قلب در سینه کرگ کارگذاشته شد شبیه توربینی است که نقش موتورهای چرخش سریع خون را دارد و برای اینکه این وسیله بتواند خون را در بدن به جریان بیندازد مجهز به بخش‌هایی شبیه به تیغه‌های پهن است.

البته بیماران دیگری از جمله دیک چنی معاون رئیس‌جمهور سابق آمریکا هم، وسیله‌ای شبیه به چیزی که به جای قلب در سینه کرگ کار گذاشته شد دارند با این تفاوت که این وسیله روی یکی از بطن‌های آنها کار گذاشته شده و کمک می‌کند تا قلب ضربان داشته باشد و بتواند خون را در بدن به گردش درآورد.

عمل موفقیت‌آمیز بود

پشت در بسته اتاق عمل، خانواده کرگ نگران و مضطرب به در چشم دوخته بودند تا از نتیجه عمل باخبر شوند. وقتی کوهن و فریزر، از اتاق عمل بیرون آمدند نتیجه را رضایت‌بخش اعلام کردند اما این تازه یک روی ماجرا بود و حالا باید صبر می‌کردند تا ببینند که آیا کرگ به هوش خواهد آمدیانه؟ همه چیز بستگی به حال کرگ پس از به هوش آمدن داشت. یک روز از جراحی می‌گذشت که در کمال ناباوری کرگ به هوش آمد. او نه تنها چشم‌هایش را باز کرد بلکه با پزشکانی هم که برای معاینه نزد او می‌آمدند صحبت می‌کرد.

کرگ در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بود. هریک از پزشکان به نوبت گوشی طبی را روی سینه کرگ می‌گذاشتند اما هیچ صدای ضربان قلبی به گوش نمی‌رسید و تنها صدایی مثل وزوز از سینه کرگ به گوش می‌رسید. گوشی طبی به لیندا همسر کرگ داده شد. او درباره این لحظه هیجان‌انگیز و باورنکردنی می‌گوید: «من با دقت گوش کردم، فقط صدای وزوز می‌آمد. باورنکردنی بود. او هیچ ضربان قلبی نداشت. چون هیچ قلبی نداشت.»

کد خبر 751857 منبع: همشهری سرنخ برچسب‌ها خبر مهم قلب پزشکی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خبر مهم قلب پزشکی ضربان قلب بدون قلب دو پزشک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۰۴۹۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قصه زهره و نوش‌آفرین خانم و نخستین مدرسه دخترانه طرشت | مکتب‌خانه‌های طرشت را زنان مدیریت می‌کردند

همشهری آنلاین- سمیراباباجانپور: بچه‌های طرشت قبل از اینکه مدرسه‌دار شوند و پشت نیمکت‌های چوبی بنشینند به مکتب می‌رفتند؛ مکتب‌خانه عالم‌خانم، عزراخانم، صغراخانم‌هایی که اتفاقا جاری هم بودند و رقیه‌خانم. مکتب‌خانه‌های روستای طرشت را زنان مدیریت می‌کردند و دختر و پسربچه‌ها در آن درس قرآن و نماز می‌خواندند.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

زهرا تیموری، متولد ۱۳۳۴، بانوی طرشتی، که سال‌ها مدیریت مدرسه حسنیه و نوش‌آفرین‌خانم طرشت را بر عهده داشت می‌گوید: «بچه‌های طرشتی اول به مکتب‌خانه می‌رفتند تا اینکه بانو نوش‌آفرین نخستین مدرسه طرشت را درمقطع دبستان وقف کرد. این مدرسه دولتی بود و دختر و پسر آنجا درس می‌خواندند. یادم می‌آید والدینم اجازه رفتن به مدرسه نوش‌آفرین‌خانم را به من ندادند. البته بسیاری از دختران طرشت این اجازه را دریافت نکردند، چون این مدرسه اسلامی نبود. بعدها خاله‌ام به نام «فرح زهره» یک مدرسه در خانه‌اش راه‌اندازی کرد و من و دیگر دخترانی که شرایطمان یکسان بود آنجا مشغول درس خواندن شدیم. کمی بعدتر زهره‌خانم نخستین مدرسه ملی طرشت را که به جامعه تعلیمات اسلامی وابسته بود بعد از انقلاب راه‌اندازی کرد و اسمش را دبستان حسنیه گذاشت. زهره‌خانم مدرسه راهنمایی را هم راه‌اندازی کرد. مدرسه حسنیه هنوز هم فعال است. بعد از انقلاب مدرسه نوش‌آفرین‌خانم به مدرسه شهید فرهاد حسین‌مردی تغییر نام داد. شهید فرهاد حسین‌مردی نخستین شهید مفقودالاثر طرشت بود. این مدرسه در دو نوبت دخترانه و پسرانه فعال بود که همچنان درهایش به روی دانش‌آموزان باز است.»

زهرا تیموری، از نخستین دانش‌آموزان مدرسه حسنیه طرشت، بعدها به‌عنوان مدیر مدرسه به کار خود ادامه داد. او می‌گوید: «۱۶ سال در مدرسه حسنیه و ۴ سال نیز در مدرسه فرهاد حسین‌مردی مدیر مدرسه بودم. یادم می‌آید در مدرسه حسین‌مردی یا همان نوش‌آفرین‌خانم که یکی از واقفان بزرگ غرب تهران بود، وقتی پنجره مدرسه را باز کردم، پنجره به دلیل فرسودگی افتاد. از همان روز به فکر پیگیری نوسازی مدرسه افتادم و از اوقاف اعتبار گرفتم. در جوار مدرسه زمینی خالی بود که آن زمین هم وقف بود. خوشبختانه تلاش‌هایم نتیجه داد و آنجا دبیرستان حسنیه را ساختیم.»

کد خبر 846899 برچسب‌ها هویت شهری همشهری محله